Tussenkomsten van Christus op Urantia
Deel 2
Sessie nr
6 van 31 december 2021 – origineel Nederlands –
Plaats: Belize in Placencia
Ontvangen door Wivine.
Bezoeker : Christus Michael – Schepper Zoon van ons plaatselijk
universum Nebadon – leefde op aarde als Jezus van Nazareth.
Voorwoord Wivine :
Ik ben Rooms katholiek
opgevoed, van het Europese type. Ik zeg dat nu zo omdat ik met de jaren ontdekt
heb dat het “Rooms Katholieke geloof met zijn Paus in Rome” als export product
in andere continenten andere tintjes heeft aangenomen. Een invloed onderging
van lokaal geloof en van het soort missionarissen die het kwamen verkondigen.
Dus er zijn verschillen. Wat dat exportproduct betreft in andere continenten
dat heeft geleid tot een dieper geloof dan in Europa, waar het eigenlijk bijna
is verdwenen.
Dat komt omdat het geloof van deze lokale mensen al in hun
was dankzij overblijfselen van hun ancestrale geloofsonderwijs en hun wezen.
De Rooms-Katholieke Kerk beschouwde
zich destijds niet alleen de vertegenwoordiger van het woord van Jezus, ze
beschouwde zich ook als de “De Beschaving”. Dat hield in dat de volkeren die ze
tijdens hun missionaris werk tegenkwamen aanzien werden als “wilden” die
“beschaafd moesten worden. Ze hadden geen enkele belangstelling voor het
spirituele geloof van die mensen en begrepen het zelfs niet. Ze hadden het gemakkelijk want ze kwamen mee
met de soldaten die op expeditie gingen. De ene kwam voor het onmiddellijke goud,
de andere om zielen te vangen die dan een eeuwenlange rente zouden opbrengen. Toen
hielden de bisschoppen en monniken-missionarissen nog vele discussies over het
feit dat die “onbeschaafden” op die andere continenten wel een ziel hadden. Dat
was +/- 500 jaar geleden.
Hetzelfde debat hebben ze
ook eeuwenlang gevoerd in Europa over de vrouw. Had die wel een ziel? Was ze
niet een verleidelijke duivel die de man zijn zinnen deed verliezen door hem te
beheksen ?
Pas op, in die tijd kon de
gewone mens in Europa niet lezen of schrijven. Dat was voornamelijk voor monniken
en priesters die Latijn en Grieks konden lezen en schrijven. Zij hadden de
heilige teksten en geschriften, de filosofische boeken, de wetenschappelijke
boeken in handen. De Rooms Katholieke Kerk had zijn eigen theorieën over het
heelal. Er waren filosofen en wetenschappers binnen en buiten de kerk die
onderzoek deden naar het heelal met de middelen die ze toen hadden.
Dat ging allemaal goed tot
ze iets gingen verkondigen dat totaal tegenstrijdig was met de visies van DE
KERK en zo op de brandstapel geraakten als ze hun theorieën niet afzweerden. Giordano Bruno, een Italiaanse priester-wetenschapper, is
zo op de brandstapel geraakt. Hij was een tijdgenoot van Galileo,
die ook problemen heeft gehad met de Kerk wegens zijn theorieën. Maar die heeft
de brandstapel kunnen vermijden door zijn woorden in te trekken. Dat gebeurde
in de 16de eeuw en heeft daarna nog lang geduurd. Veel te lang.
Wat ik met heel dat verhaal
bedoel, is dat geloof iets heel sterks is. Een bestaand geloof dat al eeuwen is
ingeburgerd, gekristalliseerd in Heilige Boeken en dogma’s, of ancestrale
wijsheid oraal doorgegeven gedurende generaties, omverwerpen altijd een gevaar
inhoudt voor de mens die het durft te vertellen. Vooral als je leeft in een
omgeving waar de georganiseerde Godsdiensten heel sterk staan of als je te maken
hebt met een eeuwenoud, goed ingeburgerd ancestrale geloof.
Dat is nu al twee maand dat
ik wat volgt voor mij duw. Ik ben iemand die veel vragen stelt en dan
antwoorden krijgt die dikwijls alles overhoop gooien van wat ik voor waar
aannam. Zo heb ik hoe langer hoe meer leren zwijgen. Ik kan ermee leven met
alles overhoop te gooien. Het duurt niet lang of ik sta terug stevig met mijn
benen op de grond. Maar er zijn mensen die daar niet tegen kunnen. Die daarvan
angst hebben omdat alles waar ze in geloofden plots wegvalt. Ze verliezen hun
houvast en het is paniek, soms met dramatische psychologische gevolgen. Ze
gooien het nieuwe weg of gaan ervan lopen.
Gelukkig zal men mij nu niet
meer op de brandstapel zetten of stenigen, maar toch.
De mensen vragen altijd naar
Waarheden en Revelaties maar het moet in hun geloofspatroon passen of het mag
niet afwijken van hun boek. Maar het is juist dat vasthouden aan dat geloofspatroon
dat iemand belet om open te staan voor nieuwe waarheden.
Voor de massa moeten revelaties
binnen bepaalde perken blijven, binnen wat ze nog kunnen aanvaarden. Met
mondjesmaat doorgegeven zodanig dat niets van wat ze geloven verstoord wordt.
Liefst zou het een bevestiging moeten zijn van een vermoeden, van wat ze denken
waarheid te zijn. Vandaar de moeilijkheid met revelaties en hun gevaar als ze
te snel komen, te brutaal.
Vandaar de eeuwige discussie
tussen de Engelen van de kerken/geloofsovertuigingen
die vrezen dat bepaalde openbaringen het weinige geestelijke dat de mensheid
verworven heeft teveel zou verstoren en de Engelen van
Vooruitgang, die het geloof willen zien evolueren.
Het is dan de
"Boss" die beslist.
Er was dus een vraag die al
heel lang in mijn hoofd speelde :
-
Hoe kan een Paradijs Zoon zich plots zo
comprimeren dat hij past in het lichaam van een pasgeboren baby zonder dat die
baby daar hinder van ondervindt ?
Lach
niet. Ik heb Paradijs Zonen, Meester Geesten, Melchizedeks gekanaliseerd. Die
hun ‘Wezen’ is zo zwaar dat je dat niet lang volhoudt. Het is alsof ze je
verpletteren. Dat is met de tijd gebeterd, maar in het begin moest ik na een
sessie een paar uren op mijn bed gaan liggen om te bekomen.
Er was nog een andere vraag
die daarbij hoorde :
- Waarom
moest een Paradijs Zoon, een Schepper Zoon van een
plaatselijk universum, de geboorte, het leven en de dood als een mensenkind
ervaren? Het wezen dat op de laagste intelligente ladder staat van al wat Hij
heeft geschapen, rechtstreeks of onrechtstreeks. Ze weten toch alles en zijn super-super
intelligent ? Kom me niet vertellen dat het was om de mensenzielen op Urantia
te redden dat Hij stierf aan het Kruis na wrede martelingen. Het was vanwege
dit afschuwelijke en sombere verhaal dat ik me op 15-jarige leeftijd, in
de meest volledige stilte, van het rooms-christelijke
geloof afwendde. Ik had het innerlijk gevoel dat ze niet wisten waarover ze
spraken, en niet alleen daarover.
Christus
Michael hier : mijn kinderen, er werden jullie zoveel controversiële
dingen verteld over mijn geboorte, mijn leven en mijn dood als Jezus van Nazareth.
In mijn tijd bestond er geen
geschreven overdraging van al wat ik heb verteld. Alles werd oraal
overgedragen. Daarom was het jaren na mijn vertrek op aarde belangrijk voor de
mensen die daarin wilden onderwezen worden dat hun leraar betrouwenswaardig
was. Hij moest zijn voorouders kunnen terugbrengen tot één van mijn apostelen
of naaste volgelingen die Mijn Woorden zelf hadden gehoord. De mensen van die
streken en ook van Afrika die zelf een lange orale traditie hebben, bezaten een
immens geheugen.
Het is pas vele decennia
later dat men links en rechts iets is gaan opschrijven. Dat er documenten
opdoken. Velen zijn daarvan nog bewaard in orthodoxe kloosters, sommigen in het
Vaticaan; sommigen werden te goed verstopt en zijn pas onlangs ontdekt. Het
resultaat is nog meer verwarring en ruzie over wie de geschiedkundige waarheid spreekt
en wat ik werkelijk heb verteld.
Ten allen tijden, en ook nu
nog met jullie internet, zijn er mensen geweest die de hoed opzetten van hen
die de mensen geestelijk voeden. Hun naam usurperen en hun woorden in hun eigen
mond plaatsen om aandacht te trekken en er profijt uit te halen. Dit profijt
kan van alles zijn : aandacht krijgen, vereerd worden, financiële voordelen ontvangen
tot politieke redenen zoals een staatsgodsdienst invoeren om een volk te
verenigen.
Het is met mijn leer niet
anders vergaan als met de leer van de Wijzen die mij zijn voorgegaan en die na
mij zijn gekomen en het gebeurt nog. (Wivine : zelfs mezzaverde ontsnapt er niet aan. Hoe is het mogelijk, ik
kon het niet geloven toen men het mij meldde.).
Waarom ben ik dan gekomen
als ik op voorhand wist wat er ging gebeuren met mijn woorden ?
Wel eerst en vooral zijn de
uitgesproken woorden, zelfs de geschreven woorden niet zo erg belangrijk. Ze
kunnen verkeerd begrepen worden of slecht geïnterpreteerd. Hierdoor kunnen ze
tot controversies leiden en gepaard gaan met intellectuele filosofische discussies
zonder eind.
Echte Geestelijke Waarheid
en Goddelijke communicatie wordt beleefd van binnen. Het wordt ervaren, beleefd
en krijgt pas dan geestelijke waarde voor de ziel. Niet het gelezen en
gesproken woord dat men intellectueel wilt begrijpen met zijn menselijk
verstand of blind gelooft. Dat blind geloof moet een stap verder gaan.
De eerste mensen –die er
voor jullie nog uitzagen als dieren– bezaten een kleinere herseninhoud dan de
moderne mens. Zij bezaten ook een ander bewustzijn met een brein dat organen
bevatte die de geestelijke wereld kon aanschouwen en horen. Deze eerste mensen
werden rechtstreeks onderwezen door de geestelijke wereld. De geestelijke
kennis die hun ziel vergaarde ging veel verder dan die van de moderne mens. Deze
mensen leefden als het ware met hun voeten op de aarde en met hun hoofd in de wolken
samen met hun geestelijke helpers. Voor hun was geboorte en dood geen gelukkige
noch dramatische belevenis zoals de mens van nu dat beleefd.
Door evolutie begon de mens
er anders uit te zien en kregen ze een grotere herseninhoud. Ten koste van de organen
in hun hersenen die hen toelieten om hun geestelijke leiding te aanschouwen en te
horen.
Er werden pogingen gedaan om
daar biologisch aan te verhelpen maar die pogingen zijn slechts gedeeltelijk
gelukt en waren dus onvoldoende.
Ondertussen evolueerden de intellectuele
vermogens van de mens meer en meer. In al de continenten zijn er hogere
civilisaties ontstaan op verschillende tijdperken. Er werden nog altijd hogere
geestelijke leiders gestuurd naar de aarde maar hun pogingen schenen op termijn
niet meer het beoogde resultaat te bereiken en zeker niet bij de massa.
De mens begon enkel nog zijn
materiële leven te zien met
- een
begin – de geboorte en
- een
einde – de dood.
De mens begreep niet wat er
bij de geboorte gebeurde en wat er na de dood gebeurde was een mysterie dat hem
doodsbang maakte. Hij zat vast in zijn fysieke leven dat een begin en een einde
had.
De mens moest op zijn eentje
naar binnen gaan om geestelijke kennis te ontdekken en daarin onderwezen te worden.
Het was niet meer mogelijk om de mens hogere geestelijke kennis te onderwijzen
via geïncarneerde Hogere geestelijke Wezens of menselijke Meesters die door een
Hogere Geestelijke Wijze werden beïnvloed.
Als Schepper
van mijn plaatselijk universum, als Paradijs Zoon ken ik deze drastische toestand niet
van geboorte en dood. Wij, de Paradijs Wezens en de Geestelijke Ordes die wij scheppen
kennen die toestand niet. Wij kennen wel de metamorfose, maar niet de geboorte
en de dood zoals de mens dat begon te ervaren. Om die kennis op te doen moest
iemand van ons dat beleven, het zelf ondervinden.
Ik moest toch een incarnatie
beleven als mens om al de mensenzielen van mijn plaatselijk universum te
begrijpen en te kunnen voorthelpen. Dat wordt van een Schepper Zoon die een
plaatselijk universum beheert verwacht. Anders krijgt Hij niet het volledige
alleen bestuur van zijn universum in handen. Ik had al 6 incarnaties doorlopen
in de andere Ordes van Wezens die door mij werden geschapen.
Ik had keuze genoeg om die
menselijk incarnatie te doen. Ik kon het me gemakkelijk maken. Toch heb ik voor
jullie planeet gekozen, waar de rebellie lelijk had huisgehouden. Zodanig zelfs
dat mijn raadgevers dachten dat het een onmogelijke missie ging worden en dat
jullie mensheid niet terug vorderbaar was, niet herstelbaar.
Dat heeft mij niet
tegengehouden. Ik moest en zou ter plaatse ondervinden wat er verkeerd was gelopen
en hoe eraan te verhelpen. Ik zou de geboorte ervaren en de dood, zelfs met
fysische pijn als dat daarvoor nodig was. Die ervaring zou een gouden hulp zijn
voor al de Hogere Ordes van Wezens in mijn universum die zich bezig hielden met
de vergeestelijking van de menselijke zielen op de materiële planeten.
Het was voldoende dat ik het
had ervaren. Dat hield ook in dat ik al de stappen die een mensenziel doorloopt
na de fysische dood, op de woningwerelden, de
morontiële werelden, de geestelijke werelden en het bereiken van het Paradijs eveneens zou doorlopen. De ervaring moest
volledig zijn.
Toen de keuze op Urantia was
gevallen werd alles voorbereid. Ik zou een hele tijd niet beschikbaar zijn in
mijn dagelijks werk als Soeverein van Nebadon. Gabriel,
mijn eerstgeborene in Nebadon zou de administratieve leiding tijdelijk van mij
overnemen.
Er werden ouders gekozen, meer
als één voor het geval er iets zou mislopen. Op een materiële planeet kan er
altijd iets mislopen.
Iemand van een geestelijke
Orde die dichter stond bij de mensheid zou het lichaam van het kind
voorbereiden totdat het als jonge volwassene bekwaam was om zich te openen voor
mijn Geest en Persoonlijkheid als Paradijs Zoon. Dat kind zou een Gedachtenrichter ontvangen die later niet zou
fusioneren maar wel persoonlijkheid zou
ontvangen van De Hemelse Vader om autonoom en zelfstandig te kunnen werken.
Zoals De Vader in het
Paradijs delen van zichzelf onder de vorm van Goddelijke
Fragmenten kan afsplitsen, zo ben ik als Paradijs Zoon bekwaam om
slechts met een deel van mijn Bewustzijn te incarneren in een baby via het
draagvlak van een Geestelijke persoonlijkheid van één van mijn Ordes die zich
volledig in de baby incarneert. Op die manier voelde en beleefde ik alles rechtstreeks
van wat er rondom de geboorte gebeurt, zonder dat kleine menselijk wezentje te
schaden. Ik heb alles meebeleefd op fysiek, emotioneel en geestelijk vlak van wat
Jezus beleefde tijdens zijn groei en ik kon het van Jezus volledig overnemen
toen hij de status had bereikt van God Mens –
de status waar een mens klaar is om te fuseren met een Gedachtenrichter.
Het is dankzij die menselijke
ervaring dat ik begrepen heb waarom de vroegere manier van Wijsheid over te
brengen niet meer functioneerde. Hoe de mens die zich afgescheiden voelde van
zijn goddelijke oorsprong een “Nieuwe Weg”
moest opgaan. De Weg naar binnen zodat hij
of zij, de weg van zielsvergeestelijking kon bereiken dankzij de dotatie van
een Gedachtenrichter of God Fragment op
jonge leeftijd.
Ik heb de nadruk gelegd op
het hart – op de liefde
en dienstbaarheid aan zijn medemens – op de liefde
voor God en het zoeken naar het innerlijk contact met De Vader. Zodanig
dat het hart het kon overnemen van de hersenen met zijn theoretische denken en
gefilosofeer.
De Weg die
de deur opent naar persoonlijke geestelijke intuïtie en inzicht. Een geestelijk
onderwijs op maat gemaakt van iedere menselijke persoonlijkheid.
Want geloof zonder dat het
van binnen beleefd wordt is niet veel waard. De mens verandert van geloof als
van kleding of gooit het weg als er teleurstellingen opduiken. Hoe kan God
mij zoiets aandoen? Nu geloof ik er niet meer in.
Ik heb na mijn vertrek op Golgotha de deur geopend voor de massale komst van God
Fragmenten, Serafijnen en de rebellie van Lucifer beëindigd. Ik heb mijn Geest van Waarheid over uw wereld uitgestort en
ben begonnen met de eerste geestelijke communicatie-circuits aan te leggen om
jullie op termijn toe te laten contact te leggen met De
Allerhoogste – Universele Moeder Godin.
Zo waar Ik zeg u : Ik ben
mens geweest onder de mensen. Ik heb alle vreugdes en smarten beleefd die
jullie beleven. Ik hield ervan om Mens te zijn. Ik kan jullie in alles
begrijpen en vergeven. Want ook Ik weet wat het betekent om alles te moeten leren,
te vallen en op te staan, leren uit zijn ervaringen, te moeten vechten tegen de
dogma’s van de Kerken. De bestialiteit van zijn medemens te ondervinden, maar
ook zijn goedheid en zijn zucht naar geestelijk voedsel. Ook ik ken al de
verborgen ego’s die sluipen in het hart van een mens en heb ze ook zelf moeten
overwinnen.
Ik had één voordeel – en Ik
mag dat zeggen – Ik ben supra-supra- intelligent. Ik begrijp alles snel op alle
dimensies en geestelijke vlakken.
Zoals het met mij is
verlopen, zo verloopt het ook met de Paradijs Zonen en Dochter die nu zijn
geïncarneerd. Wees gerust, niet met het dramatische einde waarvoor Ik had
gekozen. Dat was de tijd van toen. Zij zullen wel de natuurlijke dood beleven. Daarvoor
zijn ze gekomen en om Mij te helpen met een paar taken.
Tot ziens mijn kinderen. Ik hou
van jullie allemaal, wees gerust.
Einde.
MEZZA VERDE GROEP.
Voor de uitleg van de woorden in het blauw zie het Urantia Boek.