En het bloed der
onschuldigen blijft vloeien.
Sessie nr
2 van 17 maart 2024 –Nederlandse vertaling- origineel Frans.
Plaats : Mezzaverde en Belgique
Opmerkingen van Wivine in en na het artikel van Reporterre.
Enquête — Mijnen en metalen
Grondstoffen
Een verborgen belang in de oorlog in
Oekraïne:
Artikel van Reporterre
– Franse onafhankelijke ecologische media
9 december 2022.
https://reporterre.net/Un-enjeu-cache-de-la-guerre-en-Ukraine-les-matieres-premieres
De
monopolisering van grondstoffen die op Oekraïens grondgebied liggen, ligt aan
de basis van een conflict waarin de stemmen van nationale en industriële
machten voorrang krijgen boven die van de Oekraïners.
Titaan,
olie, ijzer, gas, mangaan... De controle over fossiele hulpbronnen en mineralen
die op Oekraïens grondgebied begraven liggen, vormt de kern van het conflict.
En heeft prioriteit boven het milieu en de belangen van de bevolking.
De
Russische invasie van Oekraïne, begonnen in 2014 met de annexatie van de Krim
en de Donbass, is de trieste projectie van de nieuwe
nationale identiteit die Vladimir Poetin heeft gevormd sinds zijn
machtsovername, militaristisch, expansionistisch en antiwesters.
Galia Ackerman beschreef op briljante wijze
in --Le Régiment immortel (red. Premier Parallèle, 2019)-- dit beleid dat de Russische samenleving
versterkte rond een nostalgisch messianisme van Groot-Rusland, waarvan Oekraïne
een integraal onderdeel zou zijn.
Opmerking Wivine : Dit is volgens mij een
westerse subjectieve visie die hier is ingeslopen waar een paar belangrijke details
uit het nabije verleden van het westerse beleid in Oekraïne werden uitgelaten
om Rusland als agressor te bestempelen, dus de slechten. Het verandert echter
niets aan de feiten. Het verandert wel de perceptie van de burger, die neiging
heeft om alles en iedereen te bekijken in ‘goed en kwaad’ of ‘wij zijn de
goeden en de anderen zijn de slechten. Alles wat de goeden doen is altijd
verantwoord.
Dit is een oud trucje, die het nog altijd doet, om in ons haat
op te wekken tegen onze medemens. Ik heb meer dan 50 jaar geleden Psychologie
gevolgd aan de universiteit van Brussel. Toen deed men al testen op studenten
om te zien hoe mensen zich een oordeel vormen over anderen. Hoe men de mening
van mensen kan manipuleren. Daarom kan ik het zo goed herkennen en is het voor
mij gemakkelijker om uit die val van ‘ik ben de goede en de andere is de
slechte die moet afgestraft worden’ uit te blijven.
Ik ben ook Belg, Vlaming via mijn vader. Ik heb jaren moeten toe
zien hoe men de Vlamingen opzette, via de politiek en de media, tegen de Walen.
Vanaf toen kreeg ik problemen met mijn Waalse vrienden en kennissen die zich
aangevallen voelden – en ook met mijn Vlaamse vrienden toen ik de Walen wilde
verdedigen. Ik vond het een vreselijke tijd. Het is nu gekalmeerd, maar niet
helemaal weg. Als ik reis naar andere landen, ook buiten Europa en men vraagt
van welk land ik afkomstig ben dan zeg ik België. Dan volgt de vraag : van het
noorden of het zuiden? Dan antwoord ik van het noorden. Dan volgt onmiddellijk
de afwijzende blik want de media heeft op een moment wereldwijd een negatief
beeld opgehangen van de Vlamingen. Zelfs in Belize kwam het in de kranten en
die mensen weten zelfs niet waar België ligt.
Kunt u zich voorstellen hoe dat aanvoelt? Als bevolkingsgroep wereldwijd
gestigmatiseerd te worden voor de belangen van politieke en financiële groepen
die zich van een mens niets aantrekken? Men kan zich daar niet eens tegen
verdedigen. Hoeveel bloed dat er nog altijd vloeit over heel de wereld voor die
redenen? Lees verder en ik hoop dat
iedereen zal begrijpen dat haat en kwaadsprekerij de middelen zijn om de ene
bevolkingsgroep tegen de andere op te zetten zodat oorlogen en terroristische
bewegingen blijven bestaan, er wereldwijd gebieden zijn waar er schijnbaar nooit
vredesakkoorden kunnen bereikt worden, en het geweld verantwoordt wordt om de
ware doeleinden te verdoezelen van hen die de financiële en politieke macht
hebben met ideologische, politieke en financiële doelstellingen op heel lange
termijn.
Lees verder – geopolitiek is een interessant onderwerp dat ik al
meer dan 10 jaar volg. Als er ergens een conflict is of optreed, ga ik
onmiddellijk na wat er daar in de grond steekt! Zelfs watervoorziening kan een
strategisch doelwit zijn voor sommige landen en regio’s.
Maar
dit conflict is ook een gevecht voor metalen, olie en gas, die sinds 2014 is
blijven intensiveren. Omdat de toenadering van de Oekraïense regeringen tot de
westerse machten, de Verenigde Staten en de Europese Unie in staat heeft
gesteld de winning van grondstoffen uit dit rijkelijk bedeelde land te plannen.
Een casus belli (aanleiding tot oorlog) voor Moskou.
Toenadering
tussen Oekraïne en het Westen, verlies van toegang tot en controle over
grondstoffen: het werd te veel voor het Rusland van Vladimir Poetin.
In
2010 werden in Oekraïne grote hoeveelheden schaliegas ontdekt. De grootste
bevindt zich in Yuzivska in de regio Charkov, in het
oosten van het land. De reserves zouden overeenkomen met een derde van het
jaarlijkse gasverbruik van Oekraïne.
In
2013 zijn er vergunningen verleend aan de Amerikaanse bedrijven Shell en
Chevron.
Tegen
een achtergrond van corruptie: de toenmalige minister van Grondstoffen, Mykola Zlochevsky, was tevens
president van Burisma Holdings, een van de grootste
particuliere gasbedrijven in Oekraïne. Deze groep, waarvan bekend is dat ze
dicht bij Joe Biden staan, rekruteerde zijn zoon
Hunter Biden in 2014 voor de raad van bestuur.
Het
gigantische Yuzivska-extractieproject veroorzaakte
tegenstand van inwoners van de regio, die zich mobiliseerden tegen de
watervervuiling die zou voortvloeien uit hydrofracturering,
een techniek die in Frankrijk verboden was. Maar deze campagne, zo bevestigt
het Oekraïense strategische communicatiecentrum, werd uitgebuit door Rusland,
‘meestal volkomen onverschillig tegenover milieukwesties’: dit land zou
grotendeels de beweging ‘Schaliegas is de dood van Donbass’
hebben gesteund.
De
grootste gasvoorraden van Europa
Hoewel
Oekraïne afhankelijk is van het Russische bedrijf Gazprom, beschikt het land na
Rusland over de grootste gasvoorraden van Europa. De exploitatie van deze
reserves zou het land niet alleen in staat hebben gesteld autonomer te worden,
maar ook Amerikaanse bedrijven in staat hebben gesteld zijn gas naar Europa te
exporteren, ten koste van Gazprom.
Een
soortgelijk scenario vond in dezelfde periode plaats voor de kust van de Krim.
Na de ontdekking van aanzienlijke olie- en gasvoorraden in de Zwarte Zee
verkregen Exxon Mobil, Shell en Chevron in 2012 exploratie vergunningen. Eind
november 2013 tekende Oekraïne ook een overeenkomst met EDF en het Italiaanse
ENI voor de exploitatie van koolwaterstoffen in het oosten van de Krim, gericht
op de productie van 3 miljoen ton olie per jaar. Al deze projecten “werden opgegeven
of opgeschort door de annexatie van de Krim”, merkt Maksym
Bugriy, Oekraïens analist, op.
Volgens
Robert Muggah van het Canadese strategische
analysebureau SecDev zorgden de veroveringen van 2014
ervoor dat Rusland “de helft van de conventionele olie van Oekraïne, 72% van
zijn aardgas, en het grootste deel van zijn productie en steenkoolreserves kon
controleren. Deze laatste bevinden zich in Donbass,
ooit een van de belangrijkste steenkoolproductielocaties van de USSR (Unie
van Socialistische Sovjetrepublieken) en de geboorteplaats van Stachanov, de mijnwerker die de legendarische figuur van de
Sovjetarbeider werd.
Een
strategische ondergrond.
Sinds
de invasie in februari 2022 heeft Rusland volgens SecDev
bezit genomen van 41 kolenmijnen, ongeveer vijftig gas- en olielocaties en
ongeveer tien strategische mijnbouwafzettingen.
Er
wordt in Oekraïne dus ook een strijd gevoerd om metalen. De ondergrond van het
land bevat aanzienlijke afzettingen die door de Oekraïense geologische diensten
geschat worden op een waarde van 7.500 miljard dollar. Oekraïne staat op de
vijfde plaats in de wereld vanwege zijn reserves aan ijzer, grafiet en mangaan
– twee cruciale elementen voor de productie van elektrische batterijen.
Het
is ook de zesde grootste producent van titanium ter wereld, een strategisch
metaal voor de productie in de luchtvaart, en bevat aanzienlijke hoeveelheden
lithium, koper, kobalt en zeldzame aardmetalen, die zowel in de energiesector
als in de elektronica en defensie worden gebruikt. Daarom sloot de Europese
Unie in juli 2021 een partnerschap met Oekraïne voor strategische metalen en
batterijen. Een samenwerking die in 2014 werd geïnitieerd (na de Maidan staatsgreep en afzetting van de democratisch
verkozen president die de voorkeur gaf aan een goede verstandhouding met
Rusland) en geleidelijk
werd versterkt vanaf de inauguratie van de prowesterse regering van Porosjenko.
Dit
partnerschap beantwoordt aan de wens van de Europese Unie – en in bredere zin
van de NAVO – om de aanvoer van grondstoffen voor haar industrie veilig te
stellen, ondanks de Chinese en Russische monopolies. In theorie zijn dit
‘overgangsmetalen’; in de praktijk is het doel veel breder. Het zou
bijvoorbeeld de import van
-
titanium
garanderen, die van doorslaggevend belang is voor Airbus en Safran;
-
zirkonium,
waarvan driekwart wordt gebruikt voor kernenergie;
-
scandium, een bijproduct van de
titaniummetallurgie dat wordt gebruikt in brandstofcellen en ultralichte
legeringen in de luchtvaart; of
-
molybdeen,
gebruikt in superlegeringen, schermen en elektronische chips.
-
Voor
de productie van halfgeleiders is de Amerikaanse industrie ook voor 90%
afhankelijk van neon van ultra zuivere kwaliteit, geproduceerd in Odessa met
behulp van gas uit staalfabrieken.
Voorafgaand
aan dit partnerschap heeft Oekraïne zich ertoe verbonden zijn mijnen en
metallurgische industrie te privatiseren, samen te werken met de Europese (EuroGeoSurveys) en Amerikaanse (USGS) geologische diensten
en een “Investment Atlas” in het Engels op te stellen waarin de beschikbare
kritische metaalafzettingen worden gecatalogiseerd. Volgens Ukraine Invest identificeerde het in 2021 - 8.761 deposito's.
Vanaf
2016 begon de overheid haar mijnbouwvergunningen te verkopen via elektronische
veilingen.
Tussen
2018 en 2021 is het aantal toegewezen vergunningen gestegen van 150 naar 377 en
het aantal elektronische veilingen van 10 naar 160.
In
2019 wordt Metinvest, het metallurgische bedrijf van Rinat Akhmetov, de rijkste man in
Oekraïne, geassocieerd met de reus Glencore
(gevestigd in Zwitserland) om een van de belangrijkste ijzervoorraden van het
land te exploiteren, in Shymanivske, niet ver van Zaporizhia.
Strijd
om grondstoffen
In
2021 verwierf het Oostenrijkse bedrijf European Lithium de lithiumvoorraden van
het land, waaronder die van Shevchenkivske, gelegen
in Donbass.
Grafietmijnen
in de Mykolayev-regio in het zuiden van het land zijn
gegund aan het Australische bedrijf Volt Resources.
Na
de invasie van de Krim werd de Russische*** gigant
DF van zijn titaniummijnen ontdaan, terwijl de andere voorraden van het land nu
worden geëxploiteerd door het Oekraïens-Amerikaanse bedrijf Velta
Resources.
(Nota Wivine :Groep DF is een internationale groep van bedrijven,
waarvan de grote investeringen geconcentreerd zijn in stikstof en titanium. De
oprichter van de Group DF is Dmitry Firtash, een prominente Oekraïense zakenman, filantroop en
investeerder en gasbedrijven. Bezat een titaniummijn op de Krim. Het is geen Russchische groep).
Deze
deposito's zijn net zo strategisch voor de NAVO-landen als voor Rusland.
Volgens
Olivia Lazard van het Carnegie
Instituut “is het duidelijk de bedoeling om toegang te krijgen tot dezelfde
hulpbronnen die Europa nodig heeft om zijn klimaatwet toe te passen”.
Rusland
is nu al de op een na grootste producent van aluminium ter wereld en de
grootste exporteur ter wereld van nikkel, dat voor batterijen wordt gebruikt.
Het domineert ook de palladiummarkt die met name wordt gebruikt voor de
productie van brandstofcellen.
De
afhankelijkheid van het westen van deze grondstoffen is zodanig dat de London Metal
Exchange besloot de verkoop van Russische metalen niet meer te verbieden (wegens de sancties tegen Rusland).
Volgens
Olivia Lazard probeert Moskou een plaats voor
zichzelf te verwerven op nieuwe energiemarkten en tegelijkertijd zijn status
als belangrijke exportmacht te versterken. Dit is de reden waarom het offensief
in Oekraïne moet worden geplaatst “in de bredere context van de manoeuvres van
de Wagner-groep, een huurlingenbedrijf dat informeel verbonden is met het
Kremlin, waarvan de eigenaar ook extractiebedrijven als Lobaye
Invest leidt, die nu aanwezig zijn in Afrikaanse
landen die rijk zijn aan minerale hulpbronnen zoals Mozambique, Madagaskar, de
Centraal-Afrikaanse Republiek en Mali.
De
Russische agressie tegen Oekraïne heeft daarom ook als achtergrond een gevecht voor
de ontginning van kritieke, strategische materialen, waarvan het eerste
slachtoffer de Oekraïense bevolking is.
Geopolitieke
botsingen en ontginningsprojecten verplaatsen de Oekraïense bevolking ver naar
de achtergrond.
Op
16 november (2022) namen de Oekraïense premier, Denys
Shmyhal, en de minister van Natuurlijke Hulpbronnen,
Ruslan Strilets, deel aan de ‘Grondstoffenweek’
die in Brussel werd gehouden in aanwezigheid van Maroš
Šefčovič, Europees commissaris en
initiatiefnemer van de metalen partnerschap met Oekraïne.
Laatstgenoemde
herinnerde bij deze gelegenheid aan de voorwaarden van het partnerschap: “Het
zal Oekraïne helpen de EU te integreren, en het vertegenwoordigt voor de
Europese Unie een essentieel element in het consolideren van onze
grondstoffenvoorziening en onze geostrategische status. »
Ondanks
de bombardementen verzekerde minister Ruslan Strilets
dat de hervorming van de (Oekraïense) Mijnwet bijna voltooid was en dat
het bureau dat vergunningen afgeeft operationeel was, “ten dienste van
investeerders die na de oorlog en zelfs vóór de overwinning (op Rusland)
naar voren zullen komen”.
Jürgen Rigterink, vice-president van de Europese
Ontwikkelingsbank, specificeerde dat het de belangrijkste investeerder
in het land was, met een bedrag van 19 miljard euro, fondsen
waardoor "Oekraïne een supermacht op het gebied van grondstoffen zou
kunnen worden".
Welke
onafhankelijkheid van Europese belangen?
Oekraïne
droomt van onafhankelijkheid, en daarom steunde een meerderheid van de
Oekraïners de toenadering tot de EU. Maar welke manoeuvreerruimte zal er
overblijven voor de leiders van het land als het nodig is om de tientallen
miljarden euro's aan leningen terug te betalen die zijn aangegaan bij
de EBWO, de Wereldbank, de Verenigde Staten en de Europese landen die hun
natuurlijke hulpbronnen begeren?
“We
zullen Oekraïne niet alleen herbouwen, maar we zullen het ook beter en groener
herbouwen”,
verzekerde Maroš Šefčovič
de Oekraïense ministers op 16 november (2022).
Maar
kan men Oekraïne ‘groener’ herbouwen door van het land het mijnparadijs van de
Europese industrie te maken? Wanneer we weten dat mijnbouw de meest vervuilende
industriële sector en de grootste afvalproducent ter wereld is.
Wat
denkt het Oekraïense volk?
Sinds
2004 hebben inwoners van de Mariupol-regio in Donbass zich verzet tegen de exploitatie van de zeldzame
aardmetalen en zirkoniumafzettingen van Azov vanwege de risico's van radioactieve
vervuiling en hebben ze tweemaal de onderbreking van de afgifte van een
vergunning verkregen. De laatste veiling van het deposito in januari 2021
leidde tot grote protesten in de districten Manhoush
en Nikolske.
Zullen
de Oekraïners, zodra de oorlog voorbij is, niet voor de onaangename verrassing
komen te staan dat, terwijl ze probeerden de Russische aanvallen en
bombardementen te overleven, hun regio's werden verkocht aan (Europese en Amerikaanse)
mijnbouw- en gasbedrijven?
Einde.
Wivine-opmerking:
Het is ook om deze redenen dat het bloed van onschuldigen al
honderden jaren over de hele wereld blijft stromen!
Wie
zijn de goede? Wie zijn de slechten?
Er zijn zeker andere manieren om met elkaar om te gaan en
hulpbronnen te delen zonder ze te hoeven stelen, zonder bloed te vergieten door
bevolkingen tegen elkaar op te zetten, door hele populaties in armoede te
houden zonder enige hoop op verbetering.
Mensen voelen het intuïtief, er beweegt iets in hun hart en ze
krijgen weer hoop. Er zijn Staatshoofden opgestaan en er zullen er over de hele
wereld nog meer opstaan, met een veel hogere moraal, ethiek en bewustzijn.
Er is al een nieuwe generatie actief en een nieuwe jeugd geboren
die het gezicht van de wereld aan het veranderen is.
De tijd van de rechtvaardigen is aangebroken, de dobbelstenen zijn
geworpen en het wiel draait feilloos naar innerlijke en uiterlijke vrede en
geluk.
EINDE.
MEZZA VERDE GROEP.